ร้านเสื้อยืด ADL Sportswear

เพิ่มเสื้อยืดสีเหลือง, สีชมพู, สีฟ้าทะเล และสีม่วงเข้าไปในตารางครับ

เนื่องจากลูกค้าสั่งบ่อยเลยจำเป็นต้องตัดเย็บเพิ่มเข้าไปในคลัง เลยถือโอกาสเพิ่มสีใหม่เข้าไปในรายการครับ

16/10/2566

ขออนุญาตแจ้งปรับลดราคาเสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% เส้นด้ายเบอร์ 32 ครับ

ปรับลดตามราคาต้นทุนฝ้านในตลาดโลก ราคานี้มีผล 16/10/2566 เป็นต้นไป จนกว่าจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งครับ

———————–

ก่อนอื่นต้องขออภัยลูกค้าและเพื่อนๆ ทุกท่าน

แต่ก็ต้องบอกเล่าถึงเหตุผลความจำเป็นที่ทางร้านต้องปรับราคาเสื้อยืดผ้าฝ้าย หรือคอตต้อน 100% เส้นด้ายเบอร์ 32 ขึ้นไปเพื่อให้สอดคล้องกับต้นทุนการผลิตผ้าที่เพิ่มขึ้น

จะว่าไปแล้วก็เหมือนตลกร้ายสำหรับกลุ่มธุรกิจค้าขายเสื้อผ้าช่วงนี้ ทั้งจากความผันผวนของแหล่งวัตถุดิบ ซึ่งหนักสุดก็คงจะเป็นราคาฝ้ายจากปัญหาภัยแล้งในอเมริกาที่เป็นแหล่งปลูกฝ้ายที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ของโลก ส่วนเส้นใยสังเคราะห์นั้นก็อาจจะนิ่งกว่านิดหน่อยด้วยราคาน้ำมัน แต่โดยรวมก็มีผลกระทบพอสมควรจากกระบวนการย้อม

นับเป็นปัญหาลูกโซ่ที่พ่วงต่อกันจากผลพวงของโรคระบาดทำให้มีผลกระทบต่อการผลิตฝ้าย จนกระทั่งมาถึงสถานการณ์โรงย้อมที่มีปัญหาช่วงนี้เนื่องจากช่วง 2 ปีที่ผ่านมา โรงย้อมขนาดเล็กถึงกลาง (หรือแม้แต่ขนาดใหญ่) ต้องปิดตัวไปหลายโรงจากเหตุผลเรื่องแรงงานและสภาพคล่องเงินทุน ทำให้ปัจจุบันงานย้อมไปกองกระจุกตัวอยู่กับโรงย้อมผ้าเพียงไม่กี่โรงที่รอดจากวิกฤต ทำให้กำลังการย้อมไม่เพียงพอกับตลาด ส่งผลให้ราคาค่าบริการย้อมผ้าปัจจุบันปรับราคาขึ้น ทั้งระยะเวลาการย้อมแต่ละรอบก็นานขึ้นจากเดิมพอสมควร

ด้วยปัจจัยทั้งทางตรงและทางอ้อมทำให้ต้นทุนการทำงานเพิ่มขึ้นจึงเป็นเหตุผลให้ต้องปรับราคาเสื้อยืดคอตต้อน 100% เส้นด้ายเบอร์ 32 เพื่อให้สอดคล้องกับต้นทุนการผลิต

ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ

รักและเคารพเพื่อนๆ ทุกคน

โอ

นานๆ ทีจะได้แวะเข้ามาทักทายเพื่อนๆ ในหน้าบลอคนี้

เพราะเวลาส่วนใหญ่ผู้เขียนใช้ไปกับการแก้ปัญหาสารพัดที่เกิดขึ้นรอบตัว ทั้งแก้ปัญหาเรื่องแรงงาน, เรื่องราคาวัตถุดิบ และวัตถุดิบผ้าขาดแคลนต่างๆ นาๆ

พอมีเวลาก็อยากจะเข้ามาทักทายเพื่อนๆ  และก็อยากจะมาสะกิดเพื่อนๆ ให้ระวังมิจฉาชีพที่หวังเข้ามาหากินกับน้ำพักน้ำแรงของเพื่อนๆ

เห็นแล้วเป็นห่วงด้วยสารพัดรูปแบบที่เกิดขึ้น

ทั้งโกหกเรื่องเนื้อผ้าบ้างหละ  ไม่ใช่คอตต้อน 100% ก็บอกคอตต้อน 100% เอย

รับงานตัดเย็บแล้วโกงไม่ทำงานให้เอย (กลุ่มนี้เยอะมาก  ไม่รู้ทำไม -__-!!!)

หรือแม้กระทั่งขายของแล้วไม่ส่งเอย

สารพัดรูปแบบจริงๆ โดยอย่างยิ่งปัจจุบันที่ข้าวยากหมากแพง ทุกคนต้องเอาตัวรอดแก่งแย่งกัน ทำให้มิจฉาชีพเกิดขึ้นมาง่ายๆ ในทุกแวดวงการค้า ในกลุ่มเสื้อผ้าของพวกเราก็คงไม่ต่างกัน

—–

ผู้ขาย ขายด้วยความสุจริต

ผู้ซื้อ ซื้อด้วยความรอบคอบ

—–

ใจเขาใส่ใจเราครับ ทุกคนได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า

อะไรก็ตามที่ดุผิดสังเกตก็ให้ระแวดระวังครับ  อย่าโลภ

และคาดหวังว่าความรอบคอบจะช่วยลดปัญหาในการทำงานและค้าขายให้น้อยลง  ค้าขายราบลื่นประคับประคองตัวผ่ามรสุมสารพัดปัญหาจนกว่าพายุจะสงบครับ

แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าครับ (หรืออยากบ่นอะไรให้โอฟังก็ไลน์มาได้ครับ ID = 0984761334 ครับ ^_^)

เคารพและห่วงใยเพื่อนๆ ทุกคนครับ

โอ

เลือกความกว้างหน้าผ้าที่เหมาะสมกับการใช้งานเพื่อลดต้นทุนการผลิตเสื้อยืด

สำหรับช่วงนี้ต้องขอบ่นก่อนเริ่มเลยครับว่าราคาวัตถุดิบฝ้ายปรับตัวขึ้นสูง ราคาค่าขนส่งทางเรือและราคาเชื้อเพลิงภาคขนส่งปรับราคาขึ้นชนิดที่ว่าไม่รู้เมื่อไหร่จะคงที่ ทำให้ราคาผ้าฝ้ายคอตต้อน 100% หรือผ้าที่มีส่วนผสมฝ้าย (คอตต้อน) ในบ้านเราปรับราคาขึ้นสูงมาก

เป็นความโชคร้ายสำหรับประเทศเกษตรกรรมที่นำเข้าฝ้ายเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ -__-!!!

ตลกร้าย!

การเลือกใช้ความกว้างหน้าผ้าตามลักษณะงานเสื้อยืดนั้นเป็นเรื่องปกติทั่วไปสำหรับเพื่อนๆ ที่ทำงานตัดเย็บเสื้อยืดเป็นกิจวัตรอยู่แล้วไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังถามไถ่เข้ามานั้นผู้เขียนก็ขออนุญาตเล่าสู่กันฟังแลกเปลี่ยนความรู้กัน เพราะตัวผู้เขียนเองก็ไม่ได้เชี่ยวชาญอะไร ผิดบ้างถูกบ้างว่ากันไปตามหน้างานเลยได้แต่นำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง เผื่อจะพอมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย

สำหรับการผลิตเสื้อยืดในบ้านเรานั้นหลักๆ ที่เห็นในท้องตลาดก็มักจะเป็นความกว้างหน้าผ้า ขนาด 72 นิ้ว, 36 นิ้วอบกลม และขนาดพอดีตัว Bodysize และแบบอื่นๆ แต่ก็เห็นได้น้อย ซึ่งแต่ละขนาดความกว้างนั้นมีเหตุและผลหนุนประกอบด้วยกันทั้งสิ้น

สำหรับหน้า 72 นิ้ว (หรือหน้าทอพิเศษ) นั้นส่วนใหญ่มักใช้กันในโรงงานขนาดกลางถึงโรงงานขนาดใหญ่เพราะสะดวกกับการตรวจผ้า (โต๊ะที่มีหลอดไฟด้านหลังเวลาผ้ากลิ้งผ่านเพื่อตรวจตำหนิ) และปูผ้าด้วยเครื่องจักร ความกว้างหน้าผ้าขนาด 72 นิ้วนี้ไม่ค่อยเป็นที่นิยมสำหรับโรงงานขนาดเล็กหรือจิ๋วแบบของผู้เขียนเป็นต้น อิอิอิ เนื่องจากตัดผ้ายากต้องใช้เครื่องตัดรางแถมยังต้องทำงาน 2 คนขึ้นไป

ในขณะที่ผ้าอบกลม (ลักษณะเป็นวงกลมต่อเนื่องคล้ายๆ ผ้าถุง) ที่มีความกว้าง 36 หรือ 37 นิ้วนั้นเป็นที่นิยมสำหรับโรงงานขนาดกลางและขนาดเล็กเนื่องจากง่ายต่อการตัด (คนเดียวก็สามารถทำงานได้ตอนปูผ้าและตัดผ้า) ทั้งยังง่ายต่อการเย็บเพราะเสื้อที่มีตะเข็บด้านข้างนั้นเย็บง่ายกว่าและเร็วกว่าเสื้อที่ไม่มีตะเข็บด้านข้าง (ง่ายกว่ายังไงนั้นขออนุญาตอธิบายในตอนต่อไป)

แต่ถึงกระนั้นผ้าหน้า 36 นิ้วก็มักจะมีอัตราสูญเสียจากการตัดผ้าค่อนข้างเยอะ โดยเฉพาะด้านข้าง (ขึ้นอยู่กับการจัดวางแบบแพทเทิ่นตอนตัดแต่ก็ยังมีเหลือให้เห็น) ผ้าขนาดหน้ากว้าง 36 นิ้วเป็นผ้าที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในท้องตลาด หาง่ายและทำงานง่าย (แต่ตรวจตำหนิผ้ายากนิดหนึ่ง)

** จะเห็นได้ว่ามีผ้าที่เหลืออยู่ด้านขวามือบริเวณที่ปากกาวางอยู่ อัตรสูญเสียเหล่านี้ถูกคิดคำนวณอยู่ในต้นทุนเช่นกัน หากเป็นเสื้อไซร์ใหญ่ก็อาจจะมีอัตราสูญเสียน้อยลงตามสัดส่วน **

ส่วนผ้าหน้ากว้างขนาดพอดีตัว หรือ bodysize นั้น เป็นที่นิยมน้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับขนาดผ้าหน้ากว้าง 72 นิ้วหรือ 36 นิ้ว เนื่องด้วยเหตุผลการทำงาน ตั้งแต่ขั้นตอนการทอผ้า, ข้อจำกัดเรื่องความกว้างหน้าผ้า (ผ้าขนาดพอดีตัวจำกัดความกว้างที่ 16, 18, 20, 22 และ 24 นิ้วตามศักยภาพของเครื่องทอโดยเครื่องทอผ้าแต่ละเครื่องทอได้ขนาดเดียว) และการตรวจตำหนิผ้า, การตัดเย็บที่ยุ่งยากกว่า ทำให้ความนิยมน้อยกว่าผ้าหน้า 36 นิ้ว (ช่างเย็บไม่ค่อยชอบ ว่างั้นเถอะ 555 ทั้งลักษณะการทำงานและการแบ่งงานเนื่องด้วยขั้นตอนการทำงานที่หายไป 1 ขั้นตอนคือโพ้งตะเข็บข้าง ไม่ค่อยถูกใจช่างเย็บเพราะแบ่งงานกันไม่ถูกโดยเฉพาะโรงงานไหนที่คิดรายได้เป็นงานเหมาแต่ละชิ้น) หากแต่ข้อดีนั้นเป็นเรื่องของอัตราสูญเสียที่ค่อนข้างน้อยเมื่อเทียบกับ 2 ขนาดที่กล่าวมาข้างต้น

ในสถานการณ์ปัจจุบันที่สภาพเศรษฐกิจไม่เอื้ออำนวย ต้นทุนด้านต่างๆปรับตัวขึ้นสูง ทำให้เสื้อผ้าที่เคยเป็นปัจจัย 4 นั้นกลับกลายมาเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย การลดต้นทุนเพื่อให้สามารถประคับประคองสถานการณ์นั้นเป็นสิ่งจำเป็น โดยเฉพาะสินค้าเสื้อยืดที่กำไรต่อหน่อยเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ นั้นการลดต้นทุนได้ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีต่อธุรกิจ  การเลือกใช้ความกว้างหน้าผ้าให้เหมาะสมกับการก็ถือว่าเป็นการลดต้นทุน, ลดการสูญเสียลงไปได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

รักและเคารพเพื่อนๆ ทุกคน

โอ

สามารภพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กันได้ทางไลน์ Line ID = 0984761334 ครับ ^_^

กราบขออภัย เพื่อนๆ และลูกค้าที่ติดต่องานตัดเย็บเสื้อยืด, กางเกง, เสื้อโปโลมาช่วงนี้ครับ สถานการณ์แรงงานที่บ้านยังไม่ดีขึ้น งานตัดเย็บเลยต้องขออนุญาตเลื่อนไปก่อนครับ (โดยเฉพาะเสื้อโปโลกับงานกางเกงแทบจะหาช่างเย็บเพิ่มไม่ได้) ไว้โอกาสหน้าฟ้าใสสถานการณ์แรงงานช่างเย็บคลี่คลายยังไงก็ขอแจ้งให้ทราบอีกครั้งครับ รู้สึกขอบคุณด้วยใจจริงครับแต่ก็ต้องปฏิเสธในช่วงนี้ เพราะงานตัดเย็บ, งานขายที่บ้านแทบจะเอาตัวไม่รอด (ไม่ใช่ว่างานเยอะนะ แต่ช่างเย็บไม่พอ -_-!!!) รับเพิ่มไม่ไหวจริงๆ ครับ

บทความนี้ไม่ได้มีสาระอะไรมากไปกว่าการแวะมาแจ้งข่าวแล้วก็นำประสบการณ์ปัญหามาเล่าสู่กันฟัง

ช่วงสิ้นปีที่ผ่านมาผู้เขียนใช้เวลาหลายวันแก้ไขงานตัดเย็บช่วยสหายท่านหนึ่งที่คบค้ากันมานาน (ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย 555 แก้งานให้เพื่อนอยู่หลายวันถ้ารู้ตัวว่ากำลังถูกนินทาแล้วหละก็จงรีบเร่งนำขนมมาเซ่นไหว้ช่างเย็บที่บ้านโดยพลัน 555) เพราะเหตุที่ว่าสหายท่านนี้ส่งงานไปตัดเย็บที่ร้านหนึ่งซึ่งเสนอราคาตัดเย็บเสื้อยืดมาถูกมากทำให้หลงเสน่ห์ราคาเลยส่งงานออกไป แล้วก็อกหักช้ำชอกรับงานกลับมาด้วยงานที่ไม่ได้คุณภาพ ตัดเย็บไม่ค่อยดี ฝีเข็มไม่ได้ตามตกลง จากที่คิดว่าถูกกลับกลายเป็นแพงเพราะต้องกลับมาแก้งานกันจ้าหละหวั่นแถมคัดทิ้งไปไม่น้อย สำหรับเพื่อนๆ ที่เป็นช่างเย็บ, ทำงานเย็บผ้าด้วยกันคงจะทราบดีว่างานเสื้อผ้าทำใหม่ง่ายกว่าแก้งาน

ในวงจรธุรกิจค้าขายเสื้อผ้านั้นร้านตัดเย็บหรือโรงงานตัดเย็บนับได้ว่ามีมากมาย แต่พูดได้เต็มปากเลยว่าร้านตัดเย็บเสื้อผ้าหรือโรงงานที่ดีๆ นั้นแทบจะนับจำนวนได้และส่วนใหญ่ก็จะยุ่งธุระเยอะเพราะด้วยการทำงานที่มีคุณภาพทำให้งานที่นำเสนอออกสู่ตลาดผ่านทางลูกค้าที่นำงานมาตัดเย็บนั้นมีคุณภาพตามเช่นกัน แน่นอนว่าร้านหรือโรงงานเหล่านี้หาไม่ง่ายซึ่งต้องใช้เวลาในการเข้าถึงพอสมควร แต่ถือได้ว่าเป็นเรื่องจำเป็นและคุ้มค่าในการลงทุน (หาร้านที่ดีให้เจอแล้วปัญหาในการทำงานจะลดลงเยอะมาก)

ตรงกันข้ามกับร้านตัดเย็บหรือโรงงานที่ทำงานแค่ให้ผ่าน, แค่ให้เสร็จเป็นตัวโดยที่ไม่สนใจคุณภาพ ทำให้งานออกมาไม่ดี, ไม่ได้คุณภาพ ร้านตัดเย็บเหล่านี้มีเยอะมากในตลาดและกลุ่มนี้จะอาศัยงานจากลูกค้าใหม่ขาจรเป็นหลัก กลุ่มนี้มักจะตั้งขึ้นใหม่หรือสลายตัวได้ง่ายเนื่องจากไม่ค่อยมีลูกค้าประจำเป็นหลักคอยป้อนงานพยุงตัวในช่วงขาลงหรือช่วงธุรกิจพักตัว และกลุ่มนี้มักจะเป็นกลุ่มแรกๆ ที่เสนอราคาค่าบริการตัดเย็บ หรือสินค้าใดๆ ก็แล้วแต่ในราคาที่ผิดปกติ หรือถูกจนสังเกตุได้ ทำให้หลวมตัวหรือหลงกลไปใช้บริการได้ง่ายๆ

เลยรู้สึกเป็นห่วงเพื่อนๆ ที่กำลังเข้ามาค้าขายเสื้อผ้า ให้เลือกช่างที่ทำงานด้วยความคุ้มค่า บางร้านหรือบางโรงงานคิดราคาแพงหน่อยหรือมากกว่าหน่อยก็ควรพิจารณาอย่างถ้วนถี่ด้วยความสมเหตุสมผล (แพงเกินก็อย่าคุย 555) อยากให้เพื่อนๆ เลือกในสิ่งที่คุ้มค่ามากกว่าจะมองราคาถูกเป็นหลัก เพราะในขณะที่สถานการณ์แรงงานขาดแคลน, วัตถุดิบขึ้นราคา ต่างๆ นาๆ สิ่งของราคาถูกแทบจะไม่มีให้เห็น อาจจะเรียกได้ว่าความถูกเป็นสิ่งผิดปกติก็ย่อมได้ เมื่อท่านเห็นราคาที่ถูกผิดปกติก็ควรจะระวังและไตร่ตรองมากกว่าปกติ

อยากให้เลือกในสิ่งที่คุ้มค่าถึงแม้ว่าบางทีอาจจะต้องจ่ายแพงกว่าก็ตาม เพราะความถูกในสถานการณ์ปัจจุบันถือเป็นสิ่งที่ต้องจับตาดูเป็นพิเศษเพราะเป็นสิ่งที่สวนทางกับความเป็นจริง  ไม่ว่าจะเป็นบริการตัดเย็บเสื้อผ้า, ตัดเย็บเสื้อยืด, ขายผ้า, วัตถุดิบผ้า หรืออะไรก็ตามแต่

อยากให้เพื่อนๆ ค้าขายด้วยความระแวดระวัง ดำเนินธุรกิจการค้าด้วยความมีสติครับแล้วปัญหาในการทำงานจะลดลง

รักและเป็นห่วงเพื่อนๆ ทุกคนครับ

ดิเรก

บ่นราคาหมู, ราคาไก่, คิดวิธีซ่อนเงินเมียไม่ได้, สามารถพูดคุยกันได้ทางไลน์ครับ 555 (Line ID = 0984761334)

ล่าสุด ณ วันที่ 22/2/2022

ราคาฝ้ายปรับตัวขึ้นสูงอย่างต่อเนื่อง ประกอบกับต้นทุนการขนส่งและการย้อมที่อ้างอิงกับราคาน้ำมัน ทำให้ราคาเสื้อ ณ ปัจจุบันปรับตัวขึ้นสูงอย่างมากครับ  หากสถานการณ์ฝ้ายและการขนส่ง, ย้อมผ้ามีแนวโน้มปรับตัวลดลงก็ขออนุญาตแจ้งให้ทราบเป็นระยะครับ

—

แจ้งปรับราคาเสื้อยืดตามราคาวัตถุดิบ

โดยปกติจะไม่ค่อยปรับขึ้นราคาเสื้อยืดนอกจากมีเหตุสุดวิสัยจริงๆ เนื่องจากการแข่งขันในตลาดมีค่อนข้างสูงและราคาก็มีผลต่อการตัดสินใจเป็นอันดับต้นๆ ในการเลือกซื้อเสื้อยืดเปล่าทั้งทางออนไลน์และหน้าร้าน

ต้องขออธิบายอีกนี๊ดดดดหนึ่งว่า ธุรกิจการค้าเสื้อยืดเปล่านั้นเป็นธุรกิจที่กำไรน้อย (และน้อยลงเรื่อยๆ 555) แต่การแข่งขันด้านราคาในท้องตลาดค่อนข้างสูง เน้นปริมาณเป็นสำคัญ ต้นทุนผ้าขึ้นนิด สีย้อมขึ้นหน่อยจะมีผลมากต่อธุรกิจที่มีส่วนต่างกำไรน้อยแบบเสื้อยืดเปล่าเป็นอย่างมาก (นี่ยังไม่พูดถึงรายละเอียดเรื่องแรงงานการผลิตที่ช่างเย็บหายากและแพงขึ้นทุกวันนะ 555)

—

(หากเพื่อนๆ มีแผนจะเข้ามาค้าขายเสื้อผ้าก็อยากจะแนะนำเป็นเสื้อผ้าแฟชั่นมากกว่าจะเป็นกลุ่มเสื้อยืดเปล่าครับ ส่วนต่างกำไรดีกว่าเยอะทั้งยังสามารถทำลูกเล่นต่างๆ สร้างเอกลักษณ์จากการติดยี่ห้อได้อีกด้วย)

เคยมีคนถามว่า “แล้วทำไมเสื้อยืดเปล่าไม่ติดยี่ห้อบ้างหละ?”
ก็ต้องขออนุญาตเรียนตามตรงว่าลูกค้าหลักส่วนใหญ่ที่เป็นร้านสกรีนหรือร้านเสื้อยืดไม่ชอบเสื้อติดยี่ห้อครับ อาจจะเนื่องจากว่าชอบสกรีนยี่ห้อตัวเองลงไปมากกว่า หรืออาจจะไม่ชอบให้ลูกค้ารู้ว่าเสื้อนั้นมาจากที่ไหน ซึ่งก็สุดแท้แต่เหตุผลของแต่ละร้าน เลยทำให้การสร้างมูลค่าให้กับเสื้อยืดเปล่าด้วยการติดยี่ห้อนั้นไม่ค่อยเป็นผล นอกจากว่าเสื้อยืดเปล่ายี่ห้อนั้นมีการประชาสัมพันธ์หรือโฆษณาที่ดี, มีเอกลักษณ์เนื้อผ้าที่ไม่เหมือนใคร ไม่เช่นนั้นเห็นจะเป็นการยากครับ และการติดยี่ห้อบนเสื้อยืดเปล่าในขณะที่ยี่ห้อนั้นไม่เป็นที่รู้จักก็อาจจะให้ผลทางการตลาดที่ตรงกันข้ามก็เป็นได้ 555

มาคุยเรื่องสาเหตุการปรับราคาเสื้อยืดกันดีกว่า 555
ผู้เขียนค้าขายเสื้อยืดมา 5 ปี 6 ปี เห็นจะได้และก็ต้องขอสารภาพเลยครับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เห็นราคาวัตถุดิบฝ้ายโลกพุ่งขึ้นสูงขนาดนี้ ครั้งล่าสุดเห็นว่าช่วงน้ำท้วมปี 54 แต่ตอนนั้นก็เป็นเหตุผลในประเทศเป็นหลัก ปัจจัยภายนอกมีไม่มากแต่ครั้งนี้มาครบ 555 และยังมีปัจจัยอื่นมาผสมรวมด้วยก็เลยทำให้สถานการณ์ราคาลอยไปไกลอย่างคาดเดาได้ยาก โดยเท่าที่พอจะสรุปให้เพื่อนๆ ฟังได้นั้นก็แบ่งได้หลักๆเป็นปัจจัยภายในและภายนอกประเทศ

โดยปัจจัยภายนอกประเทศนั้นก็เริ่มจากราคาตัวฝ้ายที่ไทยเรานำเข้ามานั้น (นำเข้าเกือบจะ 70, 80% ของฝ้ายที่ใช้ๆ กันในประเทศ โดยต้นทางนั้นอยู่ที่ อินเดียบ้าง, ออสเตรเลียบ้าง และสหรัฐบ้าง ปลูกได้ไม่เพียงพอก็แบบนี้แหละ ทำใจ 555) ฝ้ายดิบปรับตัวสูงขึ้นมากและจีนดึงฝ้ายไปใช้ในอุตสาหกรรมในประเทศอย่างมหาศาลและปัจจุบัน (27/10/2564) ก็ยังไม่เพียงพอสำหรับความต้องการเพื่อจัดการกับสภาพอากาศที่หนาวเร็ว, หนาวมากและคาดว่าจะนาน -__-!!! (เหนื่อยนะ! พี่เค้าขยับตัวทีกระเทือนไปทั่ว 555)
ต่อด้วยราคาน้ำมันที่ปรับตัวขึ้นมาก โดยฤดูปกติเมื่อใกล้ฤดูหนาวฝั่งยุโรปก็มีการบริโภคน้ำมันมากเป็นปกติอยู่แล้วแถมมาเจอสถานการณ์ที่ไม่ปกติแบบปัจจุบัน (2021) เลยไปกันใหญ่ ซึ่งราคาน้ำมันนั้นเป็นเหมือนงูกินหางที่แฝงวนอยู่ในต้นทุนการปลูก, การขนส่ง และที่สำคัญสีย้อมผ้าเป็นปิโตรเคมีประเภทหนึ่งซึ่งก็คือน้ำมันนั่นเอง ด้ายเย็บก็เป็นปิโตรเคมีด้วยเช่นกันถึงจะมีผลไม่มากแต่ราคาด้ายเย็บก็ปรับตัวขึ้นเช่นกัน (ไม่ต้องพูดถึงกลุ่มผ้าโพลีฯ ที่ทำจากน้ำมัน100% ครับ มีผลโดยตรง) น้ำมันมีผลแฝงอยู่ในเกือบทุกขั้นตอนของกระบวนการหากน้ำมันปรับตัวขึ้นก็เป็นธรรมดาที่ต้นทุนการผลิตจะปรับขึ้น
ต่อด้วยเรื่องการขนส่งที่ค่าระวางเรือนั้นปรับตัวสูงมากจนเกือบจะมากที่สุดในประวัติศาตร์ ค่าระวางเรือเหมือนค่าธุรการการจัดการที่ส่วนขนส่งนำเข้าส่งออกต่างๆ ทางเรือจะมีมาตรฐานอยู่โดยอ้างอิงจากราคาค่าระวางสากล พูดง่ายๆก็ประมาณว่าค่าเดินเรือ ซึ่งยังไม่นับรวมเรื่องตู้คอนเทนเนอร์ขาดตลาดทำให้ค่าขนส่งพลักดันให้ราคาสินค้านำเข้าหลายๆ อย่างปรับตัวขึ้นสูง โดยฝ้ายก็เป็นหนึ่งในนั้น

ส่วนปัจจัยภายในนั้นก็เริ่มจากการจัดการด้านพลังงานที่ไม่ดีพอ ทำให้ราคาน้ำมันแกว่งตัวและผันผวน (ด้านนอกประเทศผันผวนแล้วประกอบกับภายในผันผวนเพิ่มเข้าไปอีก -_-!!! เค้ามีไว้ให้ลดการผันผวน อีนี่ทำงานตรงข้าม 555) และน้ำมันเป็นต้นทุนในค่าขนส่งและขบวนการย้อมที่ใช้สีจากกระบวนการปิโตรเคมีก็เลยกลายเป็นปัจจัยให้ราคาฝ้ายที่ใช้ทำเสื้อยืดนั้นปรับตัวขึ้นสูงและเร็ว (พึ่งเคยเจอปรกาศปรับราคาทุกอาทิตย์ตลอดเดือนที่ผ่านมา ซึ่งโรงงานผ้าก็ได้รับผลมาจากโรงย้อมอีกทีเช่นกัน)
ตามด้วยปัญหาด้านแรงงานที่เกี่ยวพ่วงกับเรื่องโรคทำให้ต้นทุนการผลิตทั้งจากโรงย้อมและโรงทอผ้าปรับตัวขึ้น
และอื่นๆ 555 พอแค่นี้ก่อน ไม่ไหวละ ผู้เขียนมึนละ

โรงงานผ้าก็พึ่งแจ้งปรับราคาครั้งล่าสุดมา ณ ขณะที่ผู้เขียนกำลังเขียนบทความนี้อยู่เช่นกัน 555 เขียนยังไม่ทันจบ หัวเราะทั้งน้ำตาจริงๆ ชั่วโมงนี้ (27/10/2654 เวลา 19.10น.)

เลยต้องแจ้งเพื่ออธิบายและขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ ที่นี้
รักและเคารพเพื่อนๆ ทุกคน
ดิเรก (ไลน์มาพูดคุยและบ่นปรับทุกข์กันได้ที่ ID : 0984761334)

ทำงานตัดเย็บเสื้อยืดมาก็หลายปี ขายส่งเสื้อยืดสีล้วนมาก็นานโข รับสกรีนเสื้อยืดก็แทบจะทุกวัน กล่าวด้วยความสัตย์จริงว่าไม่เคยปล่อยงานสกรีนเสื้อไปข้างนอกเลยตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ทำงานสกรีนเสื้อในบ้านตลอด (จริงๆ ก็ไม่เชิงในบ้าน เรียกว่าดาดฟ้าซะมากกว่า 555) เลยไม่ค่อยรู้คุณภาพมาตรฐานงานสกรีนนอกบ้านว่าเป็นยังไง จนกระทั่งช่างสกรีนที่บ้านลากลับไปงานฌาปนกิจ เลยลองส่งงานออกไปสกรีนข้างนอกดูว่าเป็นยังไง ครั้งแรกในชีวิตก็ ตะเอ๋! มีปัญหาเลย 555 ไม่แน่ใจว่าเป็นความซวยของผู้เขียนหรือว่าคุณภาพมาตรฐานงานสกรีนของร้านนั้นเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่แน่ใจจริงๆ หรือไม่ก็ผู้เขียนซื่อบื้อเอง 555

จริงๆ ร้านสกรีนมีเยอะมากมีให้เลือกหลากหลายแต่ก็เห็นใกล้บ้านสุดเลยลองดู โดยส่วนตัวคิดว่าร้านสกรีนดีๆ มีเยอะครับ แต่อาจจะเป็นความโชคร้ายเลยได้งานไม่มีคุณภาพ เลยได้รู้เป็นบทเรียน

ก็เลยมาบอกกล่าวเล่าสู่กันฟังเพื่อเป็นการขอโทษเจ้าของงานและฝากเตือนให้เพื่อนๆ (เผื่อลืม) ได้ฉุดคิดว่าเรื่องเล็กๆ ก็อาจจะนำมาซึ่งปัญหาใหญ่ได้ โดยเฉพาะช่วงนี้หลายร้านต้องแข่งกันด้วยราคาที่ดุเดือดเพื่อความอยู่รอดจนกระทั่งลดคุณภาพสีที่ใช้เพื่อลดต้นทุนให้ถูกลงทำให้งานออกมาไม่เป็นอย่างที่ควรจนปัญหาเกิด ดังนั้นคงจะดีกว่าที่จะพูดคุยตกลงกันให้เรียบร้อยก่อนส่งงานหรือรับงานเพื่อป้องกันข้อผิดพลาดหรือปัญหาต่างๆ

ส่วนร้านสกรีนนั้นผู้เขียนก็ไม่ได้มีเจตนาจะตำหนิอะไรเพราะรับผิดชอบแก้ไขในส่วนที่เกี่ยวข้องแต่คงจะดีกว่าถ้าไม่เกิดปัญหา ซึ่งบางครั้งการแก้ปัญหาก็ราคาแพงกว่าเริ่มใหม่ด้วยซ้ำไป ทั้งยังไม่นับความเสียหายที่มองไม่เห็นเช่น ชื่อเสียง มาตรฐานและความน่าเชื่อถือ

เคารพและเป็นห่วงเพื่อนๆ ทุกคนครับ

ดิเรก

ขออนุญาตปรับราคาขายส่งเสื้อยืดสีล้วนผ้าคอตต้อน 100% เส้นด้ายผ้าเบอร์ 32 รายละเอียดตามที่แสดงในรูป ส่วนสีอื่นๆ นั้นก็ยังเป็นราคาเดิมครับ และยังพยายามคงราคาขายส่งแบบนี้ไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ครับ  หากมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไรก็จะแจ้งให้เพื่อนๆ ทราบอีกทีผ่านทางเวปไซด์ หน้า Page facebook แล้วก็ทางไลน์ครับ

ก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับ แต่ด้วยเหตุจำเป็นและเหตุผลหลายอย่าง ทั้งการปรับตัวขึ้นของราคาฝ้ายในตลาดโลก (ไทยเราไม่ได้ปลูกฝ้ายเป็นอุตสาหกรรมเลยต้องนำเข้ากว่าร้อยละ 90 ครับ ส่วนอีก 10% ที่เหลือขโมยเอา 555 -__-!!!), หรือแม้แต่ปัญหาสืบเนื่องจากโรคที่ทุกๆ ท่านกำลังเผชิญอยู่นี้ ทำให้เกิดปัญหาลูกโซ่ทั้งกำลังการผลิตของฝั่งโรงงานปั่นฝ้ายและแรงงานในระบบ

ทั้งนี้ทางร้านได้พยายามตรึงราคาไว้ให้นานที่สุดเท่าที่ทำได้และจะปรับขึ้นเท่าที่จำเป็นเพื่อให้มีผลกระทบน้อยที่สุดครับ

ด้วยความเคารพ

ดิเรก

บทความนี้ควรจะเริ่มต้นด้วยการขออภัยเพื่อนๆ ในหลายๆ เรื่องรวมทั้งเรื่องการปรับราคาสินค้าเสื้อยืด, เสื้อโปโล และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องครับ

จริงๆ แล้วถ้าดูจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดทั้งบรรยากาศการค้าขาย, เศรษฐกิจ, การเมืองและสาธารณสุขแล้วเพื่อนๆ หลายท่านก็คงจะทราบเหตุผลกันเป็นอย่างดีครับ เพราะกระทบกันแทบทุกภาคส่วน รวมถึงผู้เขียนด้วยทั้งส่วนขายเสื้อยืดและงานตัดเย็บเสื้อยืด

โดยผู้เขียนเองก็ครุ่นคิดพิจารณาอยู่นานก่อนที่จะประกาศปรับราคาสินค้าขึ้นจากเดิม ถ้าให้พูดตามตรงนั้นก็มีความอึดอัดใจพอสมควรแต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้  ซึ่งเหตุผลนั้นก็มีอยู่หลายเหตุผล แต่หลักๆ นั้นก็เป็นเรื่องการปรับราคาวัตถุดิบผ้าจากโรงงานทอผ้า และค่าแรงช่างเย็บผ้า ซึ่งจากเดิมนั้นผู้เขียนใช้แรงงานช่างเย็บจากประเทศเพื่อนบ้านเป็นหลักในอัตราส่วนที่มากถึงร้อยละ 70 ของกำลังผลติดและผลผลิตที่ได้แต่ละวัน แต่เนื่องจากปัจจุบันการปิดประเทศด้วยเหตุผลด้านสาธารณสุขทำให้ไม่สามารถกลับมาทำงานได้เหมือนปกติ ผู้เขียนจึงต้องใช้กำลังผลิตเสื้อยืดด้วยช่างเย็บในประเทศ ทำให้ค่าแรงงานการผลิตเสื้อยืดต่อหน่วยสูงขึ้นเกือบจะเท่าตัว ทำให้มีผลต่อต้นทุนการผลิตเสื้อยืด จึงต้องขออนุญาตปรับราคาเสื้อยืดขึ้นจากเดิม

แต่ก็พยายามปรับขึ้นให้น้อยเพื่อให้เกิดผลกระทบกับเพื่อนๆ ให้น้อยที่สุดเท่าที่ทำได้ครับ

หรือหากต้องการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมหรือราคาสินค้าล่าสุดก็สามารถติดต่อได้ทางไลน์

Line id หลัก : 0984761334
Line id สำรอง : @894udyy

ครับผม

รักและเคารพเพื่อนๆ ทุกคนครับ

โอ

ช่วงเดือนนี้มีเพื่อนๆ หลายท่าแวะเวียนเข้ามาคุย มาปรึกษา มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรื่องค้าขายเสื้อยืดกับผู้เขียนมากเป็นพิเศษ บางท่านก็ได้เจอ บางท่านก็ไม่ได้เจอเนื่องจากผู้เขียนต้องทำงานและใช้เวลาแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมากเป็นพิเศษ ทั้งการด้านการขาย, การตัดเย็บเสื้อผ้า, บุคลากรทำงาน และอื่นๆ  เลยต้องขออภัยผ่านหน้าเวปไซด์อีกครั้งสำหรับท่านที่มาแล้วไม่ได้เจอกัน

ถึงแม้ว่ากลุ่มธุรกิจเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม (รวมถึงเสื้อยืด) จะไม่ได้จัดอยู่ในปัจจัย 2 หลักของชีวิต คืออาหารและยารักษาโรค แต่เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มนั้นก็ยังจัดอยู่ในกลุ่มปัจจัยพื้นฐาน 4 ซึ่งก็คือ อาหาร, ยารักษาโรค, เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มและที่อยู่อาศัย เสื้อผ้าก็ยังนับว่าเป็นส่วนสำคัญในการดำรงชีพอยู่ไม่น้อย จึงทำให้การค้าเสื้อผ้ามีการเคลื่อนไหวดำเนินไปเรื่อยๆ

เพื่อนๆ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมผู้เขียนช่วงนี้ก็มีทั้งมืออาชีพที่ค้าขายเสื้อยืดเป็นประจำ, บ้างพึ่งเริ่มต้นทำธุรกิจเสื้อยืด และบางท่านที่กำลังจะเริ่มทำธุรกิจเสื้อยืด หลากหลายคละกันไป แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนสัมผัสได้อย่างชัดเจนจากเพื่อนๆ ที่แวะเวียนเข้ามาคุยก็คือความไม่มั่นใจในสถานการณ์เศรษฐกิจและสังคมในปัจจุบัน เลยทำให้หลายท่านมีความคิดที่อยากจะหารายได้เสริมหรือหาอาชีพใหม่  และธุรกิจการค้าเสื้อผ้าก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกอันดับต้นๆ  เนื่องจากข้อดีเรื่องการเก็บรักษา ซึ่งเป็นข้อได้เปรียบของธุรกิจเสื้อผ้า

ผู้เขียนก็อยากจะเน้นย้ำเพื่อนๆ อีกรอบเรื่องรายละเอียดในงานเสื้อผ้า ที่ควรจะแตกฉานหรือเข้าใจในวงจรธุรกิจเสื้อผ้า หรืออย่างน้อยก็ควรจะเข้าใจพื้นฐานที่จำเป็น เช่น เนื้อผ้า, การสกรีน, การปัก หรือการตกแต่งอื่นๆ

ผู้เขียนก็ขออนุญาตทบทวนลำดับความสำคัญอีกรอบครับ

1.การตลาดหรือการขาย

การเริ่มธุรกิจเสื้อผ้าประเภทเสื้อยืด, เสื้อโปโลนั้นการแข่งขันค่อนข้างสูงเนื่องจากมีผู้ผลิตหลายรายในตลาด ผู้เริ่มจึงต้องกำหนดหรือมีกลุ่มลูกค้า, หรือตลาดอยู่ในมือที่ค่อนข้างชัดเจนเป็นอันดับแรกเพื่อประโยชน์ในการแข่งขันด้านการค้า เช่น กลุ่มเพื่อนฝูง, กลุ่มสมาชิกในชมรมต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมประจำวันของเพื่อนๆ ซึ่งเหล่านี้คือกลุ่มว่าที่ลูกค้ากลุ่มต้นๆ ที่เพื่อนๆ มักจะมีอยู่ในมืออยู่แล้วก็ใช้ให้เป็นประโยชน์ ก่อนไปแตกขยายไปส่วนอื่นๆ

2.ตัวสินค้าหรือในที่นี้คือเสื้อยืด

รู้จักเนื้อผ้าและรายละเอียดของงานในระดับหนึ่ง เช่น ผ้าแบบไหนใช้งานกับการตกแต่งแบบไหน เช่นผ้าโพลีฯ TK, TC หรือไมโครฯ เหมาะกับงานรีดร้อน Heat Transfer หรืองานพิมพ์ Sublimation  ส่วนการสกรีนนั้นทำงานง่ายกับผ้าคอตต้อน ต่างๆ เป็นต้น หากหลงประเด็นเรื่องนี้ก็จะทำให้การดำเนินการจัดหาสินค้ามีปัญหาพอสมควร (สาเหตุที่คุยเรื่องนี้เพราะจำนวนเกินครึ่งของเพื่อนๆ ที่แวะมาคุย ไม่คิดแม้แต่จะทำความเข้าใจเรื่องพื้นฐานข้อนี้)

3.ความคิดสร้างสรรค์

ตามที่ผู้เขียนอธิบายไปเบื้องต้นว่าธุรกิจเสื้อยืดนั้นแข่งขันสูง มีผู้เล่นในตลาดมาก การสร้างข้อแตกต่างหรือจุดขายนั้น ต้องรู้จักสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับเสื้อยืดด้วยความคิดสร้างสรรค์ เปลี่ยนจากเสื้อยืดธรรมดาเป็นเสื้อยืดที่มีเอกลักษณ์และจุดขาย การสร้างแบรนด์หรือยี่ห้อก็เป็นข้อหนึ่งของการสร้างเอกลักษณ์แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด เพราะผู้คนส่วนใหญ่จดจำลักษณะเฉพาะได้ดีกว่า เช่น รูปแบบการสกรีนลวดลาย, การปัก, แบบแพทเทิ่น

การค้าที่ดีควรจะมีความสามารถในการแข่งขันเพื่อดึงดูดลูกค้า  หากไม่แล้วการลงทุนจะกลายเป็นความเสี่ยงขาดทุน ถึงแม้ว่าเสื้อผ้าจะมีอายุนานไม่เน่าเสียง่าย แต่ความเสื่อมคุณภาพของเส้นด้ายและสีก็ยังมีให้เห็นอยู่ ก็ต้องรู้จักขายด้วยเช่นกันครับ  ด้วยความเป็นห่วงจึงอยากให้เพื่อนๆ ศึกษารายละเอียดในกิจกรรมการค้านั้นๆ ให้ดีก่อน ไม่ว่าจะเป็นการขายเสื้อยืด หรือสินค้าอื่นๆ ก็ตามโดยหลักการพื้นฐานก็คล้ายกัน

รักและเคารพเพื่อนๆ ทุกท่าน

โอ

โดยปกติแล้วขายเสื้อยืดที่ทำจากผ้าคอตต้อน 100% เป็นส่วนใหญ่ จะว่าเป็นก็เป็นอัตราส่วนถึงร้อยละ85 ซึ่งก็เนื่องด้วยกลุ่มลูกค้าที่เป็นร้านสกรีนและโรงงานย้อมนิยมใช้คอตต้อน 100% เสียเป็นส่วนใหญ่ เลยไม่ค่อยได้เพิ่มสินค้าเสื้อยืดในกลุ่มผ้า TC ทั้งๆ ที่ขายอย่างต่อเนื่อง

จุดประสงค์แรกเริ่มตอนทำเสื้อยืดผ้า TC ก็เพื่อเตรียมไว้สำหรับงานพิมพ์รีดร้อนหรือ Heat Transfer, Sublimation แต่ช่วงหลังก็ปรากฏว่าเสื้อยืดผ้า TK นิยมใช้กับงานรีดร้อนหรือ Heat Transfer, Sublimation มากกว่าเพราะงานออกมาสวยกว่าและคมชัดกว่าด้วยเส้นด้ายที่เป็นโพลี 100%

ส่วนเสื้อยืดผ้า TC กลับกลายเป็นว่าลูกค้านิยมสวมใส่ทั่วไปมากกว่าเพราะเนื้อผ้าค่อนข้างเบาสบายและลวดลายเฉพาะตัวตามแบบผ้า TC เลยต้องขออนุญาตเพิ่มรายการสีเสื้อยืดผ้า TC ที่ขายอยู่เป็นประจำให้เป็นทางการ 555

** **

** **

นับว่าเป็นปัญหาสามัญประจำบ้านที่ลูกค้าชอบถามผู้เขียน ว่า “ทำไมขนาดรอบอกหรือไซร์เสื้อต่างกัน?” “ทำไมไม่ทำขนาดรอบอกให้เท่ากัน?” จะได้ไม่ปวดหัวหรือสับสนเวลาเปลี่ยนร้าน หรือซื้อสินค้าร้านอื่น!

จริงๆ คำถามนี้ตอบไม่ยากเลย แต่จะให้เข้าใจที่มาและเหตุผลของความต่างนั้นนับว่าปวดหัวพอสมควร 555

โดยปกติธรรมชาติแล้วเหล่าพ่อค้าแม่ขายไม่ได้อยากจะทำให้มีความต่างของขนาดรอบอกสำหรับเสื้อยืดในร้านของตัวเองแม้แต่น้อย หากมีสถาบันกำหนดทิศทางหรือขนาดเลยก็คงจะดี -__-!!! จะว่าไปก็คงทำงานกันง่ายไปอีกแบบ 555

และในความเป็นจริงนั้นพ่อค้าแม่ขายที่ประกอบอาชีพค้าขายเสื้อผ้าเป็นกลุ่มคนสุดท้ายที่จะสามารถกำหนดขนาดรอบอกเลยก็ว่าได้

ประเภทของเสื้อผ้านับว่าเป็นเหตุผลอันดับต้นๆ เหตุผลหนึ่งที่เป็นตัวกำหนดขนาดรอบอกให้ต่างกันออกไป เช่น เสื้อกีฬาก็จะตัวใหญ่ไม่นิยมใส่รัดรูป, เสื้อยืดเน้นใส่สบาย, เสื้อยืดเน้นรัดรูป, เสื้อยืดผู้หญิง ประเภทเสื้อผ้าเหล่านี้เป็นเหตุผลหลักในการกำหนดขนาดรอบอกเสื้อทั้งสิ้น

ตลาดหรือความต้องการของลูกค้ากลุ่มเป้าหมาย ก็มีความสำคัญเช่นกัน หากกลุ่มลูกค้าหลักของท่านเป็นเด็กก็ต้องมีขนาดเล็กและอัตราส่วนขยายก็ต้องขึ้นไปทีละนิดตามความต้องการลูกค้า, กลุ่มคนทำงานที่เน้นดูดีพอดีตัวจึงไม่สามารถทำส่วนขยายให้กระโดดไปหลายนิ้วได้, กลุ่มวัยรุ่นที่นิยมเสื้อแบบ oversize เน้นตัวใหญ่ใส่เท่ก็ชอบรอบอกไซร์เสื้อแบบห่าง เป็นต้น เหตุผลเหล่านี้เป็นตัวกำหนดรอบอกที่แตกต่างกัน

เหตุผลจากฝั่งการผลิตหรือเบื้องหลังก็มีน้ำหนักไม่น้อย!

ขนาดความกว้างหน้าผ้าก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง ซึ่งในท้องขนาดนั้นมีความกว้างหน้าผ้าแตกต่างกันออกไป เช่น ผ้าหน้ากว้าง 72 นิ้ว, ผ้าถุงอบกลมความกว้างหน้าผ้า 36 นิ้ว, ผ้าหน้ากว้างแบบ Bodysize ขนาดพอดีตัว 16, 18, 20, 22 และ 24 นิ้วสำหรับทำเสื้อยืด เป็นต้น ความกว้างหน้าผ้าที่แตกต่างกันเหล่านี้เกิดจากชนิดเส้นด้ายละเครื่องจักรทอผ้าที่ต่างกัน ความกว้างหน้าผ้าเหล่านี้มีจุดคุ้มทุนและอัตราศูนย์เสียที่ต่างกัน ส่งผลให้ผู้ผลิตในกระบวนการต่อเนื่องต้องปรับเปลี่ยนตามเพื่อให้มีความศูนย์เสียน้อยที่สุด

ช่างเย็บผ้าตัดเย็บเสื้อยืด หรือความชำนาญของช่างเย็บผ้า ผู้ซึ่งทำหน้าที่ประกอบชิ้นผ้าจากชิ้นผ้าเรียบๆ ขึ้นมาเป็นตัว เป็นรูปร่างเสื้อยืดหรือเสื้อผ้าแฟชั่นต่างๆ นั้นก็นับว่าเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่กำหนดขนาดรอบอกหรือไซร์ของเสื้อยืด ถึงมีน้ำหนักไม่มากแต่ก็มีส่วนในองค์ประกอบการตัดสินใจ อย่างที่เราท่านเห็นในปัจจุบันไม่ว่าเทคโนโลยีจะเปลี่ยนไปแค่ไหน งานอุตสาหกรรมเสื้อผ้ากว่าร้อยละ 80 ก็ยังเป็นอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้นหรือใช้แรงคนเป็นหลัก (เทคโนโลยีมีมากขึ้นแต่ราคายังแพงอยู่ ทั้งเทคโนโลยีที่มีปัจจุบันคือการทำงานแยกส่วน ยังไม่เบ็ดเสร็จแบบระบบสายพาน) และหากจะลงไปในรายละเอียดแล้วเสื้อ 1 ตัว ต้องใช้ช่างเย็บทำงานหลายตำแหน่ง โดยในระบบอุตสาหกรรมเพื่อลดต้นทุนแล้วนั้น ช่างเย็บจะทำหน้าที่อย่างเดียวเพื่อความชำนาญสูงสุด เช่น ช่างโพ้งก็จะโพ้งด้านข้างอย่างเดียวเมื่อเสร็จแล้วก็ส่งชิ้นงานไปยังช่างคนถัดไป ซึ่งก็แล้วแต่ว่าเสื้อผ้าประเภทนั้นจะเป็นอะไร เสื้อยืด, เสื้อโปโล หรือเสื้อผ้าแฟชั่น

และมีบ่อยครั้งที่ช่างเย็บไม่สามารถทำงานอื่นหรือไม่ถนัดงานที่มีความต่างได้ เช่น ช่างเย็บบางบ้านไม่สามารถเย็บลาลูกโซ่บริเวณไหลในผ้าพอดีตัวแบบ bodysize ที่ทอมาไม่ให้มีตะเข็บด้านข้างเพราะต้องยกตีนผีขึ้นลงบ่อย ดึงเข้าดึงออกทำให้จักรเย็บผ้ารวนง่าย, หรือช่างเย็บที่ใช้จักรเย็บเข็มเดี่ยวไม่ถนัดจักรแบบสอยซ่อนด้าย ส่งผลสืบเนื่องให้ผู้ที่ป้อนงานจำเป็นต้องจัดหาวัสดุต่างๆ ให้สอดคล้องตามความสามารถของช่างเย็บผ้า ซึ่งบางครั้งหมายถึงการเปลี่ยนขนาดความกว้างหน้าผ้าในการทำงาน และแน่นอนว่าหากเปลี่ยนความกว้างหน้าผ้าก็จำเป็นต้องทำขนาดไซร์ให้มีจุดคุ้มทุนดีที่สุดและอัตราศูนย์เสียน้อยที่สุด และนำมาสู่ความต่างของขนาดรอบอกแต่ละร้านได้เช่นกัน

“จะขายเสื้อยืดแบบไหนก็ต้องตามใจคนซื้อ จะใช้ผ้าแบบไหนก็ว่ากันไปกับโรงงาน จะผลิตเสื้อผ้าแบบไหนก็ต้องดูฝีมือช่าง” นี่คือวิธีคิดหลักๆ ที่นำมาซึ่งความต่างของขนาดรอบอกแต่ละร้าน 555

—

—

ขออภัยที่หายหน้า พอมีเวลาก็ได้แต่แวะมาทักทายเพื่อนๆ เล็กๆ น้อยๆ

หากจะพูดถึงสถานการณ์บ้านเมือง การค้า การขาย ช่วงนี้ แทบจะไม่ต้องอธิบายกันเลยทีเดียว ชนิดที่ว่าเพื่อนฝูงมาเยี่ยมเยียนมองตาแล้วส่ายหน้าก็เป็นอันเข้าใจกันดี ไม่ต้องอธิบาย 555

มีผลกระทบกันทุกภาคธุรกิจ กลุ่มเสื้อผ้าก็เช่นกัน จะมากจะน้อยก็ว่ากันไปตามรายละเอียด

ปกติแล้วหน้าฝนนี้ก็ถือว่าเป็นช่วงขาลงของธุรกิจกลุ่มเสื้อผ้าอยู่แล้ว ทั้งขายเสื้อผ้า, ขายเสื้อยืด, งานตัดเย็บเสื้อยืดโปโลมีผลกระทบหมด แถมยังสมทบด้วยสถานการณ์บ้านเมืองที่พิลึกพิลั่นก็เลยพาลให้ทรุดกันเป็นแถวๆ บ้างก็ลดขนาดธุรกิจ หรือวิธีการประคับประคองธุรกิจด้วยวิธีต่างๆ นาๆ บางรายหนักเข้าก็ถึงกับปิดตัวกันไปเลยก็หลายราย

ผู้เขียนก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้ ส่วนที่เหลือนั้นก็ให้ได้แต่กำลังใจครับ เพราะผู้เขียนเองกว่าจะผ่านไปได้แต่ละเดือนก็แทบแย่ -__-!!!

ซึ่งจะว่าไปแล้ว เดือนที่ผ่านมาอยู่ได้ก็ด้วยอานิสงส์ของเสื้อยืดผ้า SUPERSOFT ยี่ห้อของตัวเองที่ทำขายเงียบๆ มาแล้วพักใหญ่โดยเน้นขายกลุ่มลูกค้าที่เน้นงานคุณภาพและกลุ่มส่งออกอีกนิดหน่อย ไม่หวือหวามากมายแต่ก็ขายมาเรื่อยๆ โดยเท่าที่สังเกตยอดขายช่วงนี้ของเสื้อยืดคุณภาพที่ใช้ผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 20 SUPERSOFT ทั้งเสื้อยืดทรงปกติและเสื้อยืด OVER SIZE มียอดขายเพิ่มขึ้น 2 เท่าตัว ทั้งที่ผ้าชนิดคอตต้อน 100% เบอร์ 20 SUPERSOFT นี้มีราคาค่อนข้างสูง (เพราะต้นทุนผ้า) เมื่อเทียบกับราคาเสื้อยืดผ้าธรรมดาทั่วไปที่ใช้สำหรับงานสกรีนหรือกิจกรรมทั่วไป ซึ่งเป็นเสื้อยืดปกติที่มีราคาถูกกว่ามากมีอัตราการขายลดลง

ก็น่าแปลกใจอยู่ไม่น้อยสำหรับผู้เขียน

แต่หากคิดวิเคราะห์ให้ดีแล้วจะเห็นได้ว่าผู้ซื้อต้องการผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพมากขึ้นและมักจะเลือกสินค้าที่มีคุณภาพดีเสมอถึงแม้กำลังซื้อจะลดลง เสื้อยืดที่มีคุณภาพดีทั้งเนื้อผ้าและการตัดเย็บยังเป็นที่ต้องการของตลาด คุณภาพยังขายได้เสมอและตลาดยังเปิดกว้างสำหรับสินค้าเสื้อยืดคุณภาพ

ดังที่กล่าวมาข้างต้น ผู้เขียนก็อยากจะให้เพื่อนๆ ทั้งที่อยู่ในส่วนของการขายปลีกเสื้อยืด, ขายส่งเสื้อยืด หรือแม้แต่ในส่วนของการตัดเย็บเสื้อยืดก็ตามที ให้เห็นถึงความสำคัญของคุณภาพเสื้อยืดทั้งในส่วนวัสดุผ้าและงานตัดเย็บ เพราะในขณะที่ผู้ผลิตทั้งเจ้าใหม่และเก่าในตลาดต่างพากันลดราคาลงมาแข่งขันกันเพื่อความอยู่รอดนั้นก็พลอยทำให้สินค้าคุณภาพลดถอยต่ำลงและทะลักวางเกลือนอยู่เต็มตลาด ทำให้ผู้ซื้อยิ่งโหยหาสินค้าคุณภาพดีมากกว่าเดิม

และผู้เขียนเชื่อแน่ว่าหากเพื่อนๆ เน้นเพิ่มคุณภาพเข้าไปในผลิตภัณฑ์แล้วทำให้เสื้อยืดของเพื่อนๆ เด่นแตกต่างจากสินค้าตลาดทั่วไป ก็จะสามารถรักษาส่วนแบ่งตลาดของเพื่อนๆ ไว้ได้อย่างดีเพื่อประคับประคองสถานการณ์ให้ผ่านพ้นช่วงมรสุมนี้ไปได้

บรรทัดสุดท้ายนี้ผู้เขียนก็อยากเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ และอยากเห็นเพื่อนๆ ต่อสู้อุปสรรคอย่างเข้มแข็งและมีสติรอบคอบ

ขออนุญาตแจ้งข่าวเปลี่ยนสีเสื้อยืดสีเขียวมะนาวผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 20 จากสีเขียวมะนาวเก่าเป็นสีเขียวมะนาวที่เข้มขึ้น ดังที่แสดงในรูป

เหตุผลนั้นก็เนื่องจากการย้อมสีเขียวมะนาวแบบเดิมที่ใช้อยู่นั้นมีความมีความต่างเกิน 5% บ่อยแทบจะทุกรอบการย้อม จึงจำเป็นต้องเปลี่ยนเป็นสีเขียวมะนาวเฉดสีที่เข้มกว่า ที่มีปัญหาน้อยกว่า ส่วนเสื้อยืดสีเขียวมะนาวผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 นั้นสีเขียวมะนาวยังเป็นเฉดสีเดิม

ขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ ที่นี้

แจ้งเพื่อทราบ

—

—

ขายเสื้อกล้ามชายผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 เป็นเสื้อกล้ามทรงกระบอกทั่วไปแบบไม่มีตะเข็บด้านข้าง เหมาะสำหรับสวมใส่ทั่วไป สวมใส่สบายหรือสวมใส่เพื่อเป็นเสื้อซับใน ซับเหงื่อและระบายความร้อนได้เป็นอย่างดี สามารถใช้กับงานสกรีนสียางและสีพลาสติกได้ ส่วนเสื้อกล้ามสีขาวนั้นสามารถใช้กับงานย้อมคราม หรืองานย้อมอื่นๆ ได้เป็นอย่างดีเพราะเป็นคอตต้อน 100%

—

—-

รายละเอียดทั่วไป

ผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32

ไซร์ S รอบอก 32 นิ้ว

ไซร์ M รอบอก 36 นิ้ว

ไซร์ L รอบอก 40 นิ้ว

ไซร์ XL รอบอก 44 นิ้ว

ราคาปลีก (จำนวนน้อยกว่า 20 ตัว) : ตัวละ 75 บาท S-XL

ราคาส่ง จำนวน 20 ตัวขึ้นไป : ตัวละ 65 บาท S-XL

—–

—–

—-

—-

หมายเหตุ* โดยปกติแล้วผู้เขียนขายเสื้อยืด คอกลม, คอวี เป็นหลัก ทั้งขายเสื้อยืดสำเร็จที่ทำเก็บไว้ในคลังและงานตัดเย็บเสื้อยืด แต่ก็บ่อยที่ลูกค้าผู้เขียนอยากตัดเย็บเสื้อกล้าม ก็เลยถือเป็นโอกาสได้ทำเสื้อกล้ามเพิ่มเข้าไปในคลังด้วยเลย

หากจะพูดถึงการส่งเสริมการขายนั้นการสร้างแบรนด์หรือยี่ห้อให้เสื้อยืดของเรานั้นนับว่าเป็นสิ่งสำคัญอันดับต้นๆ ซึ่งสร้างแบรนด์ยี่ห้อเสื้อยืดเพื่อให้เกิดความต่างระหว่างสินค้าของเราและสินค้าของผู้ผลิตรายอื่นๆ

แต่กระนั้นผู้ผลิตเสื้อยืดหรือผู้จัดจำหน่ายเสื้อยืดจำนวนไม่น้อยก็ยังคิดว่าการสร้างแบรนด์หรือยี่ห้อของสินค้าคือการทำป้ายสัญลักษณ์ติดเสื้อหรือโลโก้เพียงอย่างเดียว แน่นอนว่าการสร้างโลโก้ติดเสื้อนั้นสามารถสร้างความต่างเพื่อแบ่งแยกสินค้าของเรากับของผู้อื่นก็จริง แต่ประเด็นหลักของการสร้างแบรนด์จริงๆ คือการสร้างเอกลักษณ์ของสินค้าของเราให้ต่างกับของผู้ผลิตรายอื่น ทั้งในเชิงเอกลักษณ์และสัญลักษณ์

—

—

จริงๆ แล้วผู้เขียนอยากให้เพื่อนๆ มองเรื่องของการสร้างแบรนด์ไปที่การสร้างเอกลักษณ์ให้กับเสื้อยืดของเพื่อนๆ มากกว่าการสร้างโลโก้มาติดเสื้อเฉยๆ หากลองคิดกันแบบง่ายๆ แล้ว เสื้อยืดที่มีเอกลักษณ์ (เช่น ลวดลายการพิมพ์, การสกรีน, การตัดเย็บเสื้อยืดที่พิเศษ, แบบแพทเทิ่นที่ออกแบบมาเฉพาะ, เนื้อผ้าหรือการตกแต่งอื่นๆ) มักจะเป็นที่จดจำได้ดีกว่าเสื้อยืดธรรมดาทั่วไปแล้วติดยี่ห้อโลโก้

ดังนั้นจุดประสงค์ของผู้เขียนจึงอยากให้เพื่อนๆ มุ่งเน้นที่เรื่องของการสร้างเอกลักษณ์ที่เป็นลักษณะพิเศษของเสื้อยืดที่เพื่อนๆ ผลิตขึ้นมา เพราะหากเสื้อยืดของเพื่อนๆ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแล้วจะเป็นที่จดจำในหมู่ลูกค้าง่ายกว่า ซึ่งต่อให้ไม่มีโลโก้ยี่ห้อติดเสื้อ ลูกค้าก็ยังจดจำได้จากเอกลักษณ์นั้นอยู่ดี ตรงกันข้ามกับเสื้อยืดที่ไม่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและมีแต่ป้ายยี่ห้อติดไว้

ด้วยรักและปรารถนาดี
จากผู้เขียน

โดยปกติแล้วผู้เขียนขายเสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 20 กับเบอร์ 32 เป็นส่วนใหญ่ เรียกได้ว่าทั้งกำลังการผลิตและอัตราส่วนการตลาดเป็นคอตต้อน 100% กว่าร้อยละ 95

เหตุผลหลักก็เนื่องด้วยราคาที่ค่อนข้างเอื้ออำนวยต่อการแข่งขัน ทำราคาออกมาได้ค่อนข้างดี พูดง่ายๆ คือขายเสื้อยืดได้ถูกและสินค้าเสื้อยืดในคลังมีไม่ค่อยขาด ทำให้ขายได้อย่างต่อเนื่อง ผู้ซื้อที่ส่วนใหญ่เป็นร้านสกรีนก็ทำงานได้อย่างต่อเนื่อง จึงพอจะแข่งขันกับชาวบ้านเค้าได้บ้าง

เลยถนัดเสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% มากกว่า

(แต่กระนั้นผ้า TK ก็ยังเป็นที่ต้องการของตลาดและได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากการสกรีนด้วยความร้อน Heat Trasfer หรือ Sublimation นั้นต้องใช้เสื้อผ้าโพลีฯ หรือผ้า TK เป็นหลัก)

———-

อ่อ!

เพิ่มอีกนิด สำหรับเพื่อนๆ ที่ไม่ค่อยสันทัดเรื่องผ้า ฟังดูไม่ค่อยคุ้นหู

ผ้าเบอร์ 20 นั้นจะหนา

ผ้าเบอร์ 32 นั้นจะบางกว่า

เบอร์เหล่านี้คือเบอร์หรือขนาดของเส้นด้ายที่ถักทอเป็นผืนผ้าและนำมาตัดเย็บทำเสื้อยืด โดยเลขเบอร์ยิ่งเยอะ เส้นด้ายจะยิ่งเล็กลง และผ้าก็จะบางลง แลกเปลี่ยนด้วยความนิ่มและความละเอียดของเนื้อผ้า

ส่วนอีก 5% ของกำลังการผลิตนั้นเป็นผ้าชนิดอื่น เช่น ผ้าผสมโพลี-คอตต้อนหรือผ้า TC, ผ้าโพลี 100% หรือ TK ที่นิยมใช้ในงานรีดร้อน Heat Transfer และกำลังเป็นที่นิยมกันในขณะนี้ เนื่องด้วยทำงานง่าย ไม่ต้องสกรีนให้ยุ่งยาก แต่ใช้อุปกรณ์ไม่กี่ตัว ก็สามารถรังสรรค์ผลงานศิลปะบนผ้าออกมาได้อย่างสวยงามและมีมูลค่า (เพื่อนบางคนขายอย่างแพงอ่ะ 555 ต่างชาติชอบ -__-!!!)

———-

แรกเริ่มนั้นผู้เขียนไม่ค่อยอยากจะทำซักเท่าไหร่ ด้วยเหตุผลที่ว่าผู้เขียนไม่สามารถลงลึกไปถึงโรงงานที่ถูกใจ แต่ลูกค้าและเพื่อนๆ ของผู้เขียนใช้ผ้ากันค่อนข้างหลากหลายประเภท และเสื้อยืดผ้า TK ก็เป็นหนึ่งในนั้น เลยจำเป็นต้องทำการตัดเย็บเสื้อยืดผ้าโพลีเอสเตอร์ 100% หรือ TK เพื่อบริการกัน

บางครั้งบางทีการจัดหาเสื้อยืดผ้าต่างชนิดกันจากหลายๆ ที่เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยสนุกเอาซะเลย ทั้งเรื่องราคา เรื่องการขนส่ง เรื่องพวกนี้ผู้เขียนเข้าใจดีเลยหละ 555

ส่วนกำไรนั้นไม่ต้องพูดถึง 555

จะเรียกว่าทำประชดชีวิตก็ว่าได้ 555

เพราะว่าน้อยมาก เรียกได้ว่าทำมาให้เพื่อนๆ ใช้งานกันในราคาที่เกือบจะเท่าทุน นั่นเลยเป็นสาเหตุที่ผู้เขียนไม่สามารถจะลดราคาผ้า TK ในร้านได้เลย หรือถ้าลดราคาเสื้อยืดผ้า TK ได้ก็ต้องจำนวนเยอะจริงๆ

ขายเสื้อยืดผ้า TK นั้นต้องรับสภาพปัญหาเรื่องความเข้าใจของลูกค้าเป็นอันดับต้นๆ และต้องอธิบายลักษณะผ้ากันยกใหญ่ เพราะส่วนใหญ่ดูที่ราคา ประกอบกับนิสัยผู้เขียนที่ไม่ค่อยโกหก เลยทำให้เข้าใจยากเข้าไปอีก 555

ความสนุกของการขายเสื้อยืดผ้า TK สำหรับงานรีดร้อนนั้น คือเพื่อนๆ มักจะมีรูปแบบใหม่ๆ แปลกๆ มาให้ผู้เขียนทำอยู่เสมอ ซึ่งบางแบบก็ทำได้, เสื้อยืดผ้า TK บางแบบก็ทำไม่ได้ หรือบางแบบก็ทำได้แต่ไม่คุ้มในเชิงการค้า ซึ่งก็ว่ากันไปตามแต่ละรายลูกค้าที่เข้ามาคุยกับผู้เขียน หลังๆ ก็เลยทำเป็นต้องเพิ่มรายการสินค้า และดูท่าทางแล้วก็คงจะต้องเพิ่มรายการสินค้าประเภทเสื้อยืดผ้า TK สำหรับงานรีดร้อนอีกเรื่อยๆ 555

เลยขออนุญาตประกาศเพิ่มรายการสินค้าประเภทเสื้อยืดผ้า TK สำหรับงานรีดร้อนเข้าไปในรายการสินค้าอีก 6 รายการ โดยเป็นเสื้อยืดตัดต่อ 2 สี ได้แก่ ขาว/ดำ, ขาว/แดง, ขาว/น้ำเงิน, เทาท๊อปดายน์/ดำ, เทาท๊อปดายน์/แดง และเทาท๊อปดายน์/น้ำเงิน

เพราะเนื่องด้วยเสื้อยืดผ้า TK ราคาถูกสำหรับงานรีดร้อนนั้นกำลังเป็นที่นิยมของตลาด และสาเหตุของความนิยมนั้นก็ด้วยราคาเสื้อยืดผ้า TK ที่ค่อนข้างถูก คุณภาพเหมาะสม และการสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับตัวสินค้าหรือเสื้อยืดผ้า TK นั้นก็ไม่ยุ่งยากอะไร ใช้อุปกรณ์ไม่กี่ตัว การทำงานก็ง่ายไม่ได้สลับซับซ้อนทำให้ทุ่มเทความสนใจไปที่การออกแบบลวดลายได้อย่างเต็มที่ ซึ่งต่างจากงานสกรีนทั่วไปที่ต้องใช้ทักษะในการทำบลอคสกรีน ความชำนาญในการปาดสี และการเป่าให้แห้ง ทั้งความรู้ในเรื่องงานออกแบบกราฟฟิก

เลือกทำในสิ่งที่รักมักไม่ค่อยประสบความสำเร็จ

อยากประสบความสำเร็จให้เลือกทำสิ่งที่ถนัดที่สุด

สถานการณ์ช่วงนี้เรียกได้ว่าต้องการกำลังใจกันเป็นพิเศษ ทั้งภาคบุคคล ภาคธุรกิจการค้า และภาครวมทั้งประเทศ ทั้งจากสภาพเศรษฐกิจ, ภัยธรรมชาติที่ซ้ำเติมและการสูญเสียร่มโพธิ์ร่มไทรอันเป็นที่รักของปวงชนชาวไทยทั้งประเทศ “องค์ในหลวงรัชกาลที่ 9”

อดีตทหารหน่วยในพระองค์ที่มีพระปรมาภิไธยย่อ “ภปร” ติดอยู่อกด้านซ้าย อย่างผู้เขียนก็รู้สึกเสียใจ เศร้าใจไม่น้อยไปกว่าเพื่อนๆ

แต่ก็อย่างว่าแหละ!

ชีวิตก็ต้องดำเนิน ได้แต่เก็บสิ่งเหล่านั้นไว้ในใจ แล้วก็ต้องเดินไป ต้องวิ่งต่อไป ตามวิถีชีวิตของมนุษย์ปุถุชนทั่วไป

เลือกทำในสิ่งที่รักมักไม่ค่อยประสบความสำเร็จ!

ทำไมนะเหรอ!

ในโลกนี้มีไม่กี่อาชีพหรืองานไม่กี่อย่างครับ ที่พวกเราส่วนใหญ่รักกัน และมักจะเป็นงานที่สวยงาม เลิศหรู มีเกียรติ มีหน้าตาทางสังคม เช่น นักร้อง นักแสดง และอื่นๆ เพราะแบบนั้นพวกเราส่วนใหญ่ถึงได้รักและชอบกัน ในขณะเดียวกันการแข่งขันในอาชีพนั้นๆ ก็จะสูงตามเพราะส่วนใหญ่อยากทำ และอยากเป็น

คงไม่มีใครฝันอยากเป็นภารโรง หรือเจ้าหน้าที่ฝ่ายรวบรวมขยะของ กทม. หรอก (ถ้ามีไลน์บอกผู้เขียนด้วย ท่านกำลังเป็นที่สนใจของผู้เขียน 555 คิดแปลกดี มันต้องมีสาเหตุสิ!)

ถ้าท่านอยากมีความสุขในชีวิต ท่านก็เลือกทำในสิ่งที่ท่านรักและท่านก็จะมีความสุขกับสิ่งที่ทำ

แต่ถ้าท่านอยากจะประสบความสำเร็จในชีวิต ท่านจงเลือกทำในสิ่งที่ท่านทำได้ดีที่สุด ได้เปรียบที่สุด มีพื้นฐานต้นทุนมากสุดซึ่งจะทำให้ดอกผลที่แสดงออกมาค่อนข้างดี ส่วนความชอบนั้นเอาไว้ทีหลัง

ผลลัพท์ออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน เป็นที่น่าชื่นใจ ได้เงินได้ทอง เดี๋ยวชอบขึ้นมาเอง 555

เชื่อผู้เขียนเถอะ!

คิดตามนะ!

ระหว่างทำในสิ่งที่รักแล้วชีวิตเหนื่อย, อุปสรรคเยอะ, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน กับทำอะไรที่ไม่ได้ชอบ (รู้สึกเฉยๆ) แล้วได้เงินจับจ่ายใช้สอย ธุรกิจเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง อย่างไหนน่าชื่นใจกว่ากัน!

แล้วท้ายที่สุด เพื่อนๆ ชอบแบบไหนหละ?

หากท่านไหนประสบความสำเร็จในชีวิตจากสิ่งที่ท่านรัก ถือว่าท่านโชคดีที่สุดแล้วครับ ถือว่าทำบุญมาดี 555 (พูดไปงั้นแหละเพราะโชคไม่ค่อยช่วยอะไร ส่วนใหญ่เป็นความมานะล้วนๆ)

ผู้เขียนเองก็เป็นร้านตัดเย็บเสื้อยืดทำงานเสื้อผ้า ขายเสื้อผ้า ขายเสื้อยืดร้านเล็กๆ จิ๋วหลิ๋ว ที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จอะไรเลย ซึ่งก็ด้วยเหตุผลหลายประการ ทั้งต้นทุนชีวิต ทั้งพื้นฐาน (และความขี้เกียจ 555) และนั่นก็เป็นสิ่งบ่งชี้ได้อย่างหนึ่งว่า ผู้เขียนไม่ได้มีทุนหนา ไม่ได้มีหน้าตักใหญ่ ไม่ได้มีพ่อแม่คอยหนุน วิเศษมาจากไหน ก็เป็นหนึ่งในพวกท่านนี่แหละ มีชีวิต! มีอุปสรรคอย่างเราท่านๆ ปกติทั่วไป

แรกเริ่มเดิมทีนั้นผู้เขียนไม่ได้อยากทำงานเสื้อผ้า เพียงแต่เคยทำงานอยู่บริษัทเสื้อผ้ากีฬาชั้นนำของประเทศ ผู้เขียนอยากทำการเกษตรและก็ได้ออกจากงานประจำเพื่อไปทำการเกษตรอย่างที่ตั้งใจ สุดท้ายโดนตะขาบกัดเกือบตายเพราะเสือกไปขยันไม่ดูวันดูเวลา 5 ทุ่มกว่ายังดายหญ้าหน้าไม่อายไปเหยียบโดนตะขาบ 555 (ดูจากรอยเขี้ยวแล้วตัวโคตรจะใหญ่)

เจ็บขาไม่พอ แถมโดนแม่ด่าไปหลายวัน อ๊ายยยยย อาย!

ไม่ได้ทำการเกษตรแล้ว ต้องหาอย่างอื่นทำ 555 ขี้เกียจโดนตะขาบกัดกับโดนแม่ด่ารอบที่ 2

เลยต้องหาสิ่งที่ใกล้มือที่สุด มีพื้นฐานมากสุด เลยเป็นงานเสื้อผ้า เสื้อยืด เพราะผู้เขียนเคยทำงานอยู่ที่บริษัทเสื้อผ้ากีฬาชั้นนำของประเทศไทยอยู่หลายปี ตำแหน่งก็ค่อนข้างสูงเพราะต้องซ่อมหลังคา เงินเดือนก็สูงเพราะต้องวิ่งขึ้นไปรับบนตึกชั้น 6

ไม่ได้ชอบ!

ไม่ได้รักหรือพิศวาสงานเสื้อผ้า เย็บเสื้อยืด ขายเสื้อยืดเป็นพิเศษ แต่ด้วยความที่มีพื้นฐานอยู่บ้าง ดีกว่าเริ่มจากศูนย์หน่อยหนึ่ง ผลลัพธ์ที่ออกมาก็เป็นที่น่าพอใจ ร้านเติบโตตามขั้นตอน ยอดขายเสื้อยืดเพิ่มขึ้นดีวันดีคืน โดยเฉพาะขายส่งเสื้อยืดราคาถูก ที่ผู้เขียนทำราคาออกมาได้ค่อนข้างดีเพราะสันทัดเรื่องต้นทุนการผลิตและขั้นตอนการผลิตเสื้อยืดจากงานประจำที่เคยทำ

พอทุกอย่างเริ่มเป็นรูปร่าง เห็นแนวทางที่ชัดเจน

เออ  แฮ่ะ!  ดีเหมือนกันเนาะ 555

จากที่รู้สึกเฉยๆ ก็เริ่มชอบ (ตอนรับตังค์ 555)

ไม่ต้องเชื่อผู้เขียนหรอกเพราะนั้นไม่ใช่สิ่งที่ผู้เขียนต้องการ

ผู้เขียนต้องการแค้ให้เพื่อนๆ เก็บไปคิด ไปดัดแปลง ไปพลิกแพลง ตะแคงพุ่งหลาว ให้ออกมาเหมาะสมกับชีวิตเพื่อนๆ

สาเหตุที่ผู้เขียนต้องเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนๆ ฟังเพราะวันนี้ ผู้เขียนมีแขกมาที่ร้าน เป็นน้องผู้หญิงน่ารักน่าชัง วิ่งดุกดิกๆ ไปมาชั้น 1 ยันชั้นดาดฟ้าโต๊ะสกรีน -__-!!! (ซนโคตร!) มาดูงาน มาดูแบบเสื้อยืด มาดูเนื้อผ้าที่ร้านผู้เขียน

แล้ว!

อยากจะเปิดโรงงานตัดเย็บเสื้อยืดที่บ้านบ้าง ส่วนคุณแม่ก็เห็นดีเห็นงามด้วยและจะลงทุนให้น้อง ทั้งๆ ที่ดูงานที่ร้านผู้เขียนไม่ถึงครึ่งชั่วโมง -__-!!!

นี่คือความน่ากังวลของคนมีเงินและการตามใจลูกแบบไม่ไตร่ตรอง!

ทั้งๆ ที่บ้านทำธุรกิจอย่างอื่นได้ค่อนข้างดี!

ท้ายที่สุดแล้วผู้เขียนอยากจะบอกด้วยความเป็นห่วง (ตัวเอง) ว่า

“มาแย่งงานผู้เขียนทำมายยยยย   อย่ามาแย่ง    ไปทำอย่างอื่นซิ 555”

พูดไปงั้นแหละ!

จริงๆ ก็เป็นห่วงเรื่องการศูนย์เปล่ากับเม็ดเงินที่ต้องลงทุนโดยที่ไม่ได้คิดให้ดีเสียก่อน

บางอย่างดูง่าย แต่ก็ไม่ได้ง่ายแบบที่เราเห็น

อาจารย์ชาวอังกฤษของผู้เขียนพูดติดปากอยู่เสมอ “เห็นหญ้าบ้านข้างๆ เขียว พอเราเหยียบอาจจะไม่เขียวอย่างที่คิด” (แสดงให้เห็นว่า….อาจารย์….แม่งชอบปีนกำแพงไปขโมยแอปเปิ้ลข้างบ้าน! นิสัย -__-!!!)

ทุกอาชีพมักจะมีอุปสรรคอยุ่เสมอครับ ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องทำในสิ่งที่เราถนัดก่อนเสมอครับ  เมื่อสำเร็จแล้วจะกลับไปทำในสิ่งที่ท่านรักก็แล้วแต่ความสบายใจของท่านหละ!

รักและเป็นห่วงเพื่อนๆ ทุกคน

ผู้เขียน

วันนี้ไม่มีอะไรมาก!

เอาปัญหาที่เพื่อนๆ ในกลุ่มงานตัดเย็บเสื้อยืด กลุ่มงานขายเสื้อยืดมาเล่าสู่กันฟัง เพราะช่วยแก้งานด้วยแรงกายไปแล้วก็อยากเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆ เพิ่มอีกทางหนึ่ง ให้ครบองค์ประกอบ

ก่อนอื่น

ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่อุตส่าห์แวะมาคุยกับผู้เขียนในวันอาทิตย์ และก็ขอบคุณสำหรับขนม 555

(ถึงแม้ว่าจะเป็นการเอาขนมมาล่อ แล้วหลอกให้ช่วยงานก็เถอะ 555)

ปกติผู้เขียนเปิดอาทิตย์ มีแต่ช่วงหลังๆมานี้ที่หยุด เพราะ “เหนื่อย ” -__-!!!

รวมๆ กันแล้วตกผลึกออกมา ก็ดูเหมือนว่าจะมี 2 ปัญหาใหญ่

เรื่องแรกก็น่าจะเป็นเรื่องคุณภาพงานตัดเย็บกับความเข้าใจของลูกค้า

จะว่าไปแล้วธุรกิจเสื้อผ้าเป็นธุรกิจที่ใช้คนทำเป็นหลัก เครื่องจักรเป็นรอง โดยส่วนตัวแล้วผู้เขียนจัดให้อยู่ในหมู่กึ่งหัตกรรมกึ่งอุตสาหกรรมประเภทหนึ่ง โดยเฉพาะงานตัดเย็บเสื้อยืด เสื้อโปโลนั้นใช้แรงงานมนุษย์เป็นหลัก จึงเป็นเรื่องปกติที่มีความผิดพลาด มีความหลากหลาย คือว่าดูกันจริงๆ แล้วจะไม่เหมือนกันซักตัว ถึงต้องมีอัตรายืดหยุ่น ที่เราเรียกว่าอัตราบวก-ลบ จะให้สมบูรณ์ 100% นี่ คงยาก ถึงทำได้ค่าใช้จ่ายก็คงไหลไปไกล หากแต่ควบคุมให้อยู่ในเกณฑ์ที่รับได้ก็ถือว่าผ่าน ดังนั้นการแก้งานจึงเป็นเรื่องปกติ แต่ใช่ว่าลูกค้าทุกคนจะเข้าใจเรื่องนี้

หากงานส่วนไหนที่ผู้เขียนพอจะช่วยแก้ได้ก็ยินดีครับ

(ที่พูดนี่เหมือนจะเก่งนะ ผู้เขียนเองผิดก็บ่อย 555)

*** รูปไม่ได้เกี่ยวข้องกับอะไรกับหัวข้องานขายเสื้อยืดนะครับ เอาไว้ขั้นหน้าแก้เบื่อเฉยๆ 555 ***

เรื่องที่ 2 ก็น่าจะเป็นเรื่องสภาพเศรษฐกิจ

ที่ช่วงสถานการณ์ปัจจุบัน เศรษฐกิจค่อนข้างซบเซาอย่างที่เราๆ ท่านๆ ทราบกันดี กระทบเป็นวงกว้าง ไม่เว้นแม้แต่กลุ่มงานเสื้อผ้า งานตัดเย็บเสื้อยืด เสื้อโปโล หรืองานขายเสื้อยืด งานขายเสื้อผ้าหรือสิ่งใกล้เคียง ซึ่งโดยปกติช่วงหน้าฝนก็เป็นช่วงขาลงของงานเสื้อผ้าอยู่แล้วยิ่งเจอปัจจัยภายนอก ปัจจัยภายใน ปัจจัยภายลึก หนุนทับเข้ามาซ้ำอีกชั้นหนึ่ง ก็เลยเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นเพื่อนๆ ในแวดวงงานตัดเย็บเสื้อยืด งานขายเสื้อยืด ขายเสื้อโปโล ต้องลดจำนวนคน นำเครื่องจักรออกมาขาย หรือบางรายถึงกับปิดตัวเลยทีเดียว นับว่าเป็นเรื่องที่น่าเห็นใจเพราะขนาดคนเตรียมตัวมาอย่างดี “ยังเหนื่อย!” แทบตายในการพยุงสถานการณ์ช่วงนี้

หากมีอะไรที่ผู้เขียนพอจะช่วยได้ก็ยินดีครับสำหรับการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า

ส่วนเรื่องแผนงานการขายนั้นก็มีรายละเอียดตามที่คุยกันไว้ในวงสนทนา ส่วนที่เหลือก็คงจะต้องตามติดอย่างใกล้ชิดเพื่อดูผลตอบรับกันอีกทีครับ

“แถวนี้แมร่ง…เถื่อน!     ไม่มึนจริง อยู่ไม่ได้ 555”

“ต้องมึนๆ  ซื่อบื่อๆ หน่อยๆ มันจะชินของมันไปเอง 555”

จะว่าไปแล้วก็อยากจะเน้นย้ำกับเพื่อนๆ อีกรอบครับว่า….

พยายามทำตัวให้ชินกับปัญหา เพราะปัญหามีอยู่ทุกที่

พยายามทำตัวให้ชินกับการแข่งขัน เพราะปัจจุบันไม่มีสินค้าตัวไหนที่ไม่ต้องแข่งขัน

ผู้เขียนก็ขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆ ที่กำลังเจอกับปัญหาด้านงานตัดเย็บ งานขาย หรืออะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะเป็นการตัดเย็บเสื้อยืด งานขายเสื้อยืดเรื่อยไปจนถึงงานในกลุ่มเกี่ยวข้อง

ผู้เขียนเป็นกำลังใจให้ครับ

โดยปกติแล้วที่ร้านผู้เขียนขายผ้าคอตต้อนเป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นคอตต้อน 100% เบอร์ 20 ที่มีลักษณะหนาหน่อย, ผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 ที่บางกว่าหน่อย เนื้อผ้านิ่มกว่า ละเอียดกว่า (เรื่องเบอร์เส้นด้ายนั้น เบอร์ยิ่งเยอะก็ยิ่งบาง) หรือเสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 COMB ก็ขายอยู่หน้าร้านเป็นปกติ โดยลูกค้ากลุ่มที่นิยมเสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 COMB เป็นลูกค้าประจำร้านของผู้เขียนที่มียี่ห้อหรือแบบเฉพาะเป็นของลูกค้าเองแต่ละราย เรียกได้ว่าตัดเย็บกันเป็นกรณีพิเศษเฉพาะกลุ่มว่างั้นเถอะ!

พอสั่งเยอะๆ เข้าก็เลยจำเป็นต้องเย็บเข้าคลังสำรองไว้ เลยถือโอกาสนี้ประกาศเพิ่มผลิตภัณฑ์ของทางร้านไปในคราวเดียวเลย (พูดง่ายๆ ประกาศขายเสื้อยืดจากผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 COMB ว่างั้นเถอะ 555)

เสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 COMB นั้นจะว่าไปแล้วก็เป็นลักษณะเนื้อผ้าที่ดีกว่าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 ทั่วๆไปอยู่ขั้นหนึ่ง ทั้งเรื่องความนิ่ม, ความละเอียดของเนื้อผ้า และความเสถียรของน้ำหนักผ้าต่อตารางฟุต (โดยโรงงานที่ผู้เขียนค้าขายด้วยนั้นมีความหนาแน่นของเนื้อผ้าอยู่ที่ 170 กรัมต่อตารางฟุต ซึ่งถือว่าดีใช้ได้เลยทีเดียว) เลยเป็นที่นิยมสำหรับกลุ่มผู้ผลิตเสื้อผ้าที่เน้นคุณภาพในการสวมใส่

โดยความต่างของคุณภาพในตัวเนื้อผ้าคอตต้อน 100% เบอร์ 32 แบบ COMB นั้นก็เริ่มมาตั้งแต่กระบวนคัดแยกฝ้ายวัตถุดิบดำ-เสียที่ว่ากันว่ามีอัตราศูนย์เสียถึง 15-20% กันเลยทีเดียวเพราะคัดแยกแต่ส่วนที่คุณภาพดีเหมาะสม, การผลิตเส้นด้าย, การปั่นเส้นด้าย, และการสางเส้นด้ายหลายรอบ (Combing process) และขั้นตอนการผลิตต่างๆ นาๆ ที่สลับซับซ้อนเพื่อให้ได้เส้นใยคุณภาพดีสำหรับการถักทอเป็นผ้าผืนคอตต้อน (ฝ้าย) ก่อนเข้าสู่กระบวนการตัดเย็บเสื้อยืดคอกลม, คอวีต่างๆ ออกมาเพื่อการสวมใส่

** แหม่!   มีรง มีรูปประกอบด้วยนะ ทำอย่างกะจบอุตสาหกรรมสิ่งทอมางั้นแหละ 555 -__-!! **

เสื้อยืดผ้าคอตต้อน 100% COMB นั้นจึงเป็นอีกหนึ่งทางเลือกสำหรับผู้ที่นิยมคุณภาพ, ความสบายในการสวมใส่ โดยราคานั้นก็ไม่ได้แพงอย่างที่คิด ไม่ได้ราคาแพงหฤโหดอย่างที่เห็นจากกระบวนการผลิตแต่อย่างใด เป็นราคาตลาดทั่วๆไปที่จับต้องได้ แต่เมื่อเทียบกับคุณภาพแล้วก็ถือว่าคุ้มราคาทีเดียว